Van oudsher komen in heel Nederland in plassengebieden en langs rivieren en watergangen otters voor. Het aantal otters werd rond 1900 nog geschat op duizend tot tweeduizend. Daarna gaat het snel bergafwaarts als gevolg van de jacht, de verdrinking in visfuiken, de slechte waterkwaliteit, het verkeer en de versnippering van het leefgebied. Eind jaren ’80 verongelukt de laatste otter in Friesland, waarmee de otter in Nederland is uitgestorven. In de jaren daarna worden incidenteel nog wel eens ottersporen waargenomen, maar van een populatie kan niet meer worden gesproken.

Na jaren van onderzoek en voorbereiding wordt in 2002 de otter geherintroduceerd en uitgezet in de Weerribben en De Wieden. De Stichting Otterstation Nederland heeft hiervoor de basis gelegd. Zij heeft ook in Letland en Wit-Rusland otters gevangen en naar Nederland overgebracht, wat geen eenvoudige opgave was. Daarnaast zijn er otters die elders in Europa zijn gefokt of opgevangen uitgezet. In eerste instantie ging het om acht otters en later nog enkele tientallen.

De otters vinden verrassend goed hun weg en verspreiden zich in de jaren erna over de omgeving en steeds verder weg gelegen gebieden. Het aantal otters wordt nu geschat op 600 en leefgebieden zijn te vinden in de provincies Overijssel, Friesland, Groningen, Drenthe, Gelderland, Flevoland, Utrecht, Noord-Holland en Zuid-Holland. Ook in de provincies Noord-Brabant en Limburg worden incidenteel otters waargenomen.

Hieronder een foto van de uitzetting van de otters met links Staatssecretaris Geke Faber  van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en rechts Jan Oosterwijk , voormalig voorzitter van de Stichting Otterstation Nederland, die samen de eerste otters loslaten in de Weerribben. Jan is ons helaas ontvallen, de otter was zijn grote passie.

Foto: herintroductie otters 2002